KRZYWY KOŚCIÓŁ

Dnia 14 czerwca 1894 roku doszło do eksplozji w karwińskiej kopalni „Franciszka”, która rozprzestrzeniła się na szyby „Jan-Karol” i „Głęboki”. Była to jedna z największych katastrof górniczych tamtego okresu, której przypomnieniem jest symboliczny grobowiec 235 ofiar tamtej tragedii na cmentarzu w starej Karwinie. W wyniku szkód górniczych i związanych z nimi wyburzeń budynków tamtego miasta już nie ma, ocalał tylko kościół św. Piotra z Alkantary.

W Karwinie urodziła się Karin Lednická, autorka wysoko cenionego przez krytyków i czytelników „Krzywego kościoła”, a także Renata Putzlacher, autorka dramatyzacji pierwszej części zapowiadanej powieściowej trylogii. Jej bohaterkami są przede wszystkim wdowy i sieroty po górnikach, a w centrum ożywającej na scenie starej Karwiny stoi kościół, cichy świadek historii.  

Narrator:

„Karwina... Dawna wieś, słynąca z zielonych pastwisk porośniętych soczystą trawą. Kiedy odkryto w tej okolicy bogate złoża węgla, zniknęły z tego krajobrazu krowy, a na urodzajnych gruntach i łąkach zaczęły wyrastać wieże szybowe. Dzwon na wieży kościoła świętego Piotra z Alkantary brzmiał tu, zanim krajobraz Karwiny zaczął się zmieniać. Wieża kościelna też jest już inna. Ta pierwotna była wysoka, strzelista i mogłaby w każdej chwili runąć, bo tam, głęboko pod ziemią, która czasem się trzęsie, pracują w dzień i w nocy górnicy”.

Reżyseria Radovan Lipus

Przekład i adaptacja Renata Putzlacher

Scenografia i kostiumy Marta Roszkopfová

Muzyka i opracowanie muzyczne Dorota Barová

Ruch sceniczny Gabriela Klusáková

Asystent reżysera Marcin Kaleta

Wideoprojekcja Roman Mrázek

Korepetycje muzyczne Tomasz Pala

Spektakl trwa 130 minut (+20 minut przerwa)

Projekt finansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2022.

Nagroda JANTAR - inscenizacja roku 2022